معنی شست یاز - جستجوی لغت در جدول جو

شست یاز

لغت نامه دهخدا

گشاده دست، باسخاوت، بخشنده، کسی که هرچه دارد خرج کند یا به دیگران ببخشد، دست ودل باز

آنچه با دست ساخته و پرداخته شده باشد، برای مثال هر مائده ای که دست ساز فلک است / یا بی نمک است یا سراسر نمک است (خاقانی - ۷۰۴)

فرهنگ فارسی عمید

شست یازی

(شَ)

مقیاس طولی در قدیم. (ازفرهنگ لغات ولف). یعنی شست یاز که اندازه ای است: شست یازی کمند، یعنی کمندی که شست یاز طول آن است. یاز از یازیدن به معنی دراز کردن و کشیدن است: دیریاز، یعنی آنکه دیر می کشد، دوام می کند... یاز به معنی اندازه هم هست که طول دو بازوی باز است از سر انگشتان یک دست تا سر انگشتان دیگری. این اندازه را فرهنگها بازهم خوانده اند ولی یاز معقولتر بنظر می رسد با توجه به ’گز’ که قلب ’گاف’ به ’یاء’ معمول است ولی به ’باء’ معمول نیست. (از فرهنگ لغات شاهنامه) :
برآمد یکایک به کاخ بلند
به دست اندرون شست یازی کمند.
فردوسی.
رجوع به شست یاز شود

لغت نامه دهخدا

دست یازی

(دَ)

عمل دست یازیدن. دست درازی. رجوع به دست یازیدن شود.
- دست یازی کردن، دست درازی کردن:
برآن مه ترکتازی کرد نتوان
که بر مه دست یازی کرد نتوان.
نظامی
کس از بیم شه ترکتازی نکرد
بدان لعبتان دست یازی نکرد.
نظامی.
چو دستی که بر ما درازی کنی
به تاج کیان دست یازی کنی.
نظامی.
چو نام توام جان نوازی کند
به من دیو کی دست یازی کند.
نظامی.
بر رهش عشق ترکتازی کرد
فتنه با عقل دست یازی کرد.
نظامی.
، حرص. طمع. و رجوع به یازی در ردیف خود شود

لغت نامه دهخدا

دست یازی

دست درازی

فرهنگ لغت هوشیار

دست باز

با سخاوت، بخشنده

فرهنگ لغت هوشیار

دست باز

((دَ))

باسخاوت، بخشنده

معنی شست یاز - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما